Andres Amador’un Kumsallar Üzerine Çizdiği Desenler, Geçicilik ve Sonsuzluk Duygusunu Gelgit Dalgalarının Arasında İnşa Ediyor

2004 yılından bu yana San Fransisko bölgesinde arazi sanatı üzerine çalışan Andres Amador, fraktallerden esinlenerek oluşturduğu organik desenleri kum üzerine çiziyor.

Gelgit sürelerinin elverdiği zaman dilimi içinde üretilen bu büyük ölçekli, ayrıntılı kum desenleri yapıldıkları zaman diliminin hemen ardından, çoğunlukla ise daha desenler tamamlanmadan denizin yeniden yükselmesi ile birlikte sonsuza kadar ortadan kayboluyor.

Son 15 yıl içinde dünyanın farklı yerlerinde bulunan kumsallar üzerine 1000’in üzerinde desen çizen Amador, gerçekleştirdiği bu geçici arazi sanatının esin kaynağının kaligrafi olduğunu belirtiyor. “Çalışmalarımın son 15 yıldır odağında kaligrafi çalışmalarımdan ve antik mimarlıktan esin alan; sürekli evrilen, yeryüzü sanatı dizisi bulunuyor.” diyen sanatçı kumul yüzey üzerinde yalnızca tırmık kullanarak çizdiği desenlerde elde ettiği iki farklı tonu şöyle açıklıyor:

“Denizin çekilmesi sırasında, denizin suyu ile ıslanmış kıyının kendisi kadar büyüklükte bir bir tuval ortaya çıkıyor. Kısa süre içinde kumsalın üst yüzeyi ıslaklığını biraz kaybederken; yüzeyin altı ıslaklığını hala koruyor durumda oluyor. Böyle bir yüzey üzerinde benim fırça vuruşlarım işlevini gören tırmığın uçları kumsal üzerinde çizgi izleri bıraktığı anda açık ve koyuluk dengesi oluşmuş oluyor.” diyen sanatçı zamana karşı varoluşun önünde anlamlanan yapıtlarının düşünsel alt yapısının ve duygu durumunu şu sözcüklerle aktarıyor:

“Desenlerim, tamamlanmasının ardında, hatta çoğunlukla daha tamamlamadan, çizim aşamasında, denizi yükselmesi ile ortadan yitip gidiyor ve hemen ardından dalgalar kanvasımı-çizim yüzeyimi yeniden bir kez daha önüme koyuyor. Bu sanat yapma biçimi, beni, yalnızca kendi kendisi için yaratmadaki düşünce (tefekkür) eyleminin anlamına ve varlık ve yokluk arasındaki huzur durumuna ulaştırdı. Bu yapıtları izleyenlerden benim dileğim; merak duygusunu, bir anda ortayı çıkışı ve yaşamlarımızın geçici yanını deneyimlemeleri…”

Dalgalara bilerek, isteyerek teslim edilen bu güzelduyusal (estetik) geçicilik duygusu; sukürenin sonsuz bedeninin geçmişi ve uygarlığın tüm kutsallığını bağrında barındırıyor olmasına, saygılı bir boyun eğmeyi de içinde barındırıyor.

(Kaynak: designboom, görseller: creativevisualart.com, cnn.com)