Portekiz ve dünya denizcilik tarihinin en önemli yolculuklarından biri olan Hindistan yolunun 1498 yılında bulunmasına tanıklık eden Başmelek İsrafil’in ahşap betimi, Portekiz Deniz Müzesi’nde sergilenen en ve eski değerli yapıtlar arasında yer alıyor.

08 Ağustos 1497 tarihinde Vasco de Gama, Hindistan‘a doğru yolmak çıkmak üzere Tagus ırmağından denize açıldı. Kendi yönetiminde olan “São Gabriel”e (São-Aziz) ve erkek kardeşi Paulo da Gama yönetiminde olan “São Rafael”e adlarını taşıyan iki ana gemiye, destek amacıyla kullanılan iki gemi daha eşlik etmekteydi.

Mürettebatın sayısız sorunla baş etmek zorunda kaldığı 10 ay süren yolculuk sonunda, Portekizli denizciler ilk hedeflerine 20 Mayıs 1498 yılında ulaşmayı başardı. Böylece sonradan “Hindistan Yolu” olarak tanımlanacak olan Avrupa kıtası ile Hindistan arasındaki doğrudan deniz yolu başarı ile tamamlanmış oluyordu.

Dönüş yolunda Paulo da Gama‘nın kaptanlığını yaptığı “S. Rafael”, yaşanan bir deniz kazası nedeniyle battı ve gemiden yalnızca Başmelek İsrafil‘in ahşap betimi kurtarıldı. De Gama, bu kazanın ardından kardeşini onurlandırmak için yolculuklarında bu betimi taşımaya başladı. İşte bu yapıtı bu denli büyük bir değere sahip olmasının nedeni de, Portekizli denizcilerin Hindistan‘a varışına tanıklık etmesi ve yaşanan deniz kazasından kurtulmuş olması.

Ahşap betim, Vasco de Gama ile yeniden Hindistan‘a gitti ve büyük kaşifin yaşamını yitirdiği tarih olan 1524 yılına kadar orada kaldı. 1600 yılında De Gama‘nın büyük torunu D. Francisco da Gama tarafından yeniden Portekiz‘e geri getirildi. Vasco de Gama‘nın kemiklerinin Jerónimos Manastırı‘na taşınmasının ardından bu değerli yontuda manastıra ancak 1880 tarihinde gelmiş oldu.

1950 tarihinde Deniz Müzesi‘ne bağışlanan Başmelek İsfail yontusu, bugün müzenin sahip olduğu en değerli ve en eski yapıtlardan biri olarak sürekli sergilenen tarihi nesneler arasında yer alıyor.

(Kaynak: ccm.marinha.pt)